"O Reino de Galicia foi, desde os tempos altomedievais, un territorio
no que se asentaron numerosos mosteiros e conventos, adquirindo unha
relevancia moi superior á doutras moitas rexións europeas. Sendo o
monacato unha institución básica da Europa medieval, a súa especial
implantación en Galicia debe explicarse tanto pola excepcional
predilección que moitas familias nobres e, logo, os diversos monarcas
tiveron polos mosteiros, como polo esplendor civilizacional que a vella
Gallaecia logrou nos séculos XI a XIII. A inventio do sartego do apóstolo
Santiago, a creación dun Camiño de peregrinación, a chegada de moitos
frades de orixe franca (de Cluny e logo do Císter), o deslocamento da
monarquía cara as rexións centrais da Meseta e a propia formación do
Reino de Portugal, déronlle ao monacato galego unha gran oportunidade
de seren os artífices da ordenación, colonización e goberno do territorio
galego. Foron, por esta razón, os mosteiros unha das pedras angulares na
formación da civilización galega dos tempos medievais e modernos." R. Villares. Ler máis...
